Het dagelijkse leven

Vandaag was een dag gepland voor Parque Norte, zeg maar het Slagharen van Medellin. Om half tien vanochtend stonden we voor de deur. We waren de enige bezoekers! Toch wat een surrealistische ervaring. We werden constant omringd door medewerkers van het park die op ons verzoek de achtbaan aanzetten. De attracties waren wat krakkemikkig. Het piepte en kraakte hier en daar vervaarlijk. Het was warm en benauwd in het park, iedereen was moe. Om een uur of een hielden we het voor gezien. We zijn de straat overgestoken en hebben lekker geluncht in de botanische tuin van Medellin. Hier had ik graag nog wat langer willen slenteren. Zoveel soorten palmbomen, bloemen, een mooie vlindertuin! De kinderen konden echt niet meer. Heidy viel in slaap op pappa's schoot. Met de metro weer terug naar het hotel..... En zo proberen we de dagen hier vol te maken. Gister een dagje rustig aan gedaan. Wat gewinkeld en 's middags met de taxi de berg op. Daar was een klein speeltuintje met, tot grote vreugde van Heidy, een schommel! Ze was er niet van af te krijgen en wilde maar wat graag geduwd worden. Vandaag dus lekker op stap geweest, maar de moeheid sloeg toe bij de kinderen. In het hotel maar gauw een filmpje kijken en uitrusten. Het hotel is trouwens erg prettig. Het is een klein familiehotel met 6 kamers. Wij bevolken 2 ervan. Over het algemeen genomen zien we nauwelijks andere gasten. Gister is er een frans echtpaar aangkomen met twee adoptiekinderen. Wie weet brengt dit wat leven in de brouwerij en hebben de kinderen er een speelkameraadje bij. Het hotel wordt gerund door een echtpaar: Viviane en Juan Humberto. Zoals alle Colombianen die we hier tegenkomen bijzonder vriendelijke en vooral behulpzame mensen. Zij vinden ons ervaren adoptieouders en laten ons in principe met rust. We kunnen met vragen altijd bij hun terecht! Zo heeft Juan Humberto voor ons een wereldstekker weten te bemachtigen. Ook zijn ze niet te beroerd om ons ergens heen te brengen met een van hun auto's. Fijne lui dus. Op loopafstand van het hotel zit een enorme winkel die elke dag tot een uur of 23 open is. Je haalt er eigenlijk alles: tv's, zwembroeken, speelgoed, medicijnen, koekjes, emmers. Erg handig. Aan de andere kant van het hotel ligt een plein met daaraan een klein winkelcentrum en een gezellig plaatsje met verschillende restaurantjes: pizza's, hamburgers, Mexicaans. Lekker allemaal. In principe eten we in het hotel. Het eten in het hotel is goed, maar elke dag hetzelfde. We willen ook weleens wat anders en duiken dan een van de restaurantjes in. Ik besef me wel dat we in een goed en rijk deel van Medellin verblijven. Winkelcentra, supermarkt, restaurantjes het is allemaal aircondioned, super schoon en op iedere hoek beveiliging. Dit soort plaatsen zijn helaas niet voor alle Colombianen weggelegd. Vandaag in de metro reden we evenwijdig aan een smal riviertje. Aan de oever vand die rivier "wonen" ook mensen. Ook als je met de auto stopt voor een stoplicht, dan word je belaagd door mensen die van alles aan je willen verkopen. Als je van die opbrengst moet leven en een gezin moet onderhouden.....